Καλές πρακτικές προφύλαξης και συντήρησης υλικών κάλυψης θερμοκηπίων

Πέρα από το σωστό σχεδιασμό υπάρχουν ορισμένα σημεία που αν προσεχθούν περιορίζονται σημαντικά οι ζημιές στα υλικά κάλυψης των θερμοκηπίων και τα συνακόλουθά τους. Στη συνέχεια αναφέρεται μία σειρά καλών πρακτικών για την προφύλαξη και συντήρηση των υλικών κάλυψης θερμοκηπίων που βρέθηκαν στη σχετική βιβλιογραφία ή είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας των κατασκευαστών και των συντηρητών:

  • τα πλαστικά φύλλα πολυαιθυλενίου πρέπει να φέρουν σταθεροποιητή και να έχουν πάχος τουλάχιστον 170 μm στην στέγη και 125 μm στις πλευρές,
  • να γίνεται έγκαιρη αλλαγή πλαστικών σύμφωνα με το χρόνο ζωής που δίνουν οι κατασκευαστές,
  • αν η εξωτερική θερμοκρασία είναι μικρότερη από 10oC κατά την διάρκεια της τοποθέτησης και του τεντώματος του φιλμ θα πρέπει να επανατεντωθεί αργότερα το φιλμ όταν η εξωτερική θερμοκρασία γίνει αρκετά μεγαλύτερη. Τα φιλμ δεν πρέπει να τοποθετούνται σε θερμοκρασίες μικρότερες των 4oC,
  • κατά την τοποθέτηση πρέπει να προσεχθεί ώστε οι περιοχές όπου θα ακουμπά το φιλμ να μην έχουν κοφτερές ακμές, προεξέχουσες βίδες κλπ. που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά και να καταστρέψουν το πλαστικό, για το λόγο αυτό τα παξιμάδια από τις βίδες στα στοιχεία που στηρίζουν πλαστικό να είναι από την μέσα πλευρά, ακόμη να περιορίζονται τα καρφώματα
  • κατά την στερέωση σε ξύλινα σκελετικά στοιχεία και να χρησιμοποιούνται πηχάκια ίσου πάχους με το σκελετό,
  • στα ξύλινα θερμοκήπια η ξυλεία να είναι λεία, να μην εκκρίνει ρητίνη και να μην είναι σάπια. Τα καρφιά να μην είναι σκουριασμένα,
  • το πλαστικό φύλλο να είναι καλά τεντωμένο ώστε να αποφεύγονται ρικνώσεις ή σακουλιάσματα καθώς και το πετάρισμα του φιλμ λόγω του ανέμου
  • συστήνεται οι άκρες του φιλμ να ενώνονται χωρίς διακοπές καθ’όλο το μήκος και το πλάτος της κατασκευής με σφιγκτήρες ή άλλα αντίστοιχα συνδετικά στοιχεία ή να παραχώνονται καθ’όλο το μήκος τους με ικανή ποσότητα χώματος (χώσιμο του φιλμ κατά μήκος των πλάγιων τοίχων σε τοξωτές κυρίως κατασκευές), όταν υπάρχει κάλυψη πλαϊνών τμημάτων φιλμ (περίπου 50 cm) αυτή δεν πρέπει να γίνεται κατά την διεύθυνση του επικρατούντα ανέμου,
  • σε ανεμόπληκτες περιοχές όπου παρουσιάζεται ταχύτητα ανέμου μεγαλύτερη από 120 km / h (Κρήτη, Κ. Μακεδονία, Νησιά του Αιγαίου) συνίσταται η συγκράτηση του υλικού κάλυψης κατά πυκνότερα διαστήματα,
  • αν επικαλύπτουμε τα στοιχεία του σκελετού όπου θα ακουμπήσει το πλαστικό με κάποια ειδική μονωτική λωρίδα επεκτείνεται η ζωή του πλαστικού κυρίως επειδή το καλοκαίρι αποτρέπεται η άμεση επαφή του φιλμ με τις θερμές μεταλλικές επιφάνειες των σκελετικών στοιχείων, ακόμη στα σημεία επαφής των μεταλλικών και ξύλινων σκελετικών στοιχείων μe το πλαστικό να βάφεται το πλαστικό με λευκό πλαστικό χρώμα (μείωση θερμοκρασίας) κατά προτίμηση ακρυλικό πλαστικό υδατοδιαλυτό,
  • κατά την τοποθέτηση σκληρών πλαστικών να αφήνονται ανοχές στις τρύπες στερέωσης για θερμική διαστολή και συστολή διαμέτρου 5 mm μεγαλύτερης από τη διάμετρο του μέτρου στήριξης,
  • σε εφαρμογές στέγασης επιφανειών σκληρού πλαστικού κυματοειδούς μορφής, η στερέωση είναι καλύτερο να γίνεται στην κορυφή του κύματος ενώ σε κάθετες επιφάνειες στο βύθισμα. Η επικάλυψη των ξεχωριστών φύλλων του κυματοειδούς πλαστικού να είναι τουλάχιστον 20 cm,
  • τα θερμοκήπια να αερίζονται ακόμη και αν δεν υπάρχουν μέσα φυτά ώστε να αποφεύγεται υπερθέρμανση του φιλμ,
  • στα πλαστικά φύλλα, το καλοκαίρι αν είναι απαραίτητη η σκίαση να γίνεται με διάλυμα στόκου ή άλλο ειδικό υλικό και όχι ασβέστη,
  • η επαφή χημικών ουσιών – κυρίως θειούχων – χλωριούχων – με το φιλμ του θερμοκηπίου μπορεί να προκαλέσει διάβρωση.

 

===

Πηγή: Εκτίμηση Μηχανικής Αντοχής των Υλικών Κάλυψης Θερμοκηπίων του Γιάννη Λ. Τσιρογιάννη, Διδάκτωρας της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Powered by BetterDocs

Go to Top